یکی از راه های برون رفت آرام از بحران های کنونی بازنگری در قانون اساسی است.
الف – قانون اساسی ایران را حقوقدان ها ننوشتند بلکه فقها آن را تبیین و انشاء کردند.
ب - در قانون اساسی ما نسبت به آنچه معمول است نوعی از نو آوری ساختاری وجود دارد و آن ولایت فقیه است که علاوه بر سه قوه حضور دارد.
ج – قانون اساسی ما در یک دوره چهل ساله مورد آزمون قرار گرفته است و ضرورت روزآمدی آن مورد قبول عرف و طبیعی است
د - بسیاری از تنازعات داخلی و ناکارآمدی ها مربوط به نظام پارادوکسیکال و نا سازگاری است که قانون اساسی آن را بنا نهاده است.
با توجه به مفروضات فوق، پیشنهاد من تغییر سریع قانون اساسی است. موضوعی که می تواند امید آفرین باشد و در کنار سایر اقدامات عملی راه حل محسوب شود. محورهای پیشنهادی قابل اصلاح می تواند شامل موارد ذیل باشند:
- احصاء دقیق اختیارات ولی فقیه
- شورایی شدن امر رهبری
- انتخابی شدن رئیس قوه قضائیه از بین قضات با سابقه، حقوقدان و خوشنام (ایجاد اتاق افتاء برای ارجاع مسائل شرعی بدان)
- تجمیع دادگاه ها در یک دادگستری
- ارجاع تمام امور اجرایی کشور به رئیس جمهور
- ایجاد دو مجلس موسسان و شورا (نیمی انتخابی و نیمی از مجلس موسسان انتصابی و از بین فقهای منصوب رهبری خواهند بود)
- حزبی شدن نظام انتخاباتی کشور
- محدود شدن مجلس به وضع قوانین ملی
- گسترش مسوولیت ها و اختیارات شوراها به عنوان مجالس محلی در هر استان
- دولتی شدن اداره صدا و سیمای
- آزادی راه اندازی صدا و سیما توسط احزاب و بخش خصوصی
- حذف نهادهایی مانند شورای عالی انقلاب فرهنگی، مجمع تشخیص مصلحت و . .
درباره این سایت